Hi allemaal,

hier mijn laatste verhaaltje en hierna zal ik nog wat foto's uploaden van mijn laatste week in Chengdu.

Diegene die FB hebben zullen ze al wel gezien hebben, maar voor de andere is het misschien nog wel leuk ;)

Ik ben nu alweer 5 dagen in Nederland en wat gaat de tijd enorm snel zeg! gelukkig vond ik dat in China helemaal niet. Daarnaast heb ik veel meer last vande zogenaamde'cultuurschok' bij terugkomst dan toen ik aankwam.

Ik voelde me er meteen thuis en vermaakte me perfect. Ook als ik er heerlijk in mn eentje op uit trok om dingen te bekijken of gewoon fijn langs de rivier te wandelen.

Ik genoot van alles, naja bijna alles, ik bedoel de Chinese wc's zijn nou niet bepaald genieten, en de geultjes in de grond waarbij je elkaar tijdens het plassen aan kan staren omdat er maar een ieniemie muurtje omheen gebouwt is(op weg naar Jiu zhai gou) al helemaal niet (en dan ook nog 13 cent moeten betalen... volgende keer hoor je mij niet klagen als ik bij de Mcdonalds 25 a 50 cent moet betalen voor een, nu in mijn ogen, enorm schone wc). Maar ach zo is het nou eenmaal en ik bedoel als je het eenmaal gedaan heb ben je weer een ervaring rijker en een leuk verhaal voor opeen saaie verjaardag.

Maar al met al genoot ik van alles, vooral de kleine dingen zoals de 'ovenwanten' op de scooters, geniaal! lekker warme handen en je hoeft niet te bedenken waar je ze gaat laten als je de kroeg in gaat want ze zitten aan de scooter vast... de roze scooters/brommertjes, ja ook met mannen erop hehe :)

de enorme behulpzaamheid, ook al snappen ze niks van wat je nou eigenlijk wilt weten. Een man staarde een kwartier naar mn kaart om me de weg te wijzen maar hij had geen idee waar we op de kaart waren en begreep mijn gebaren niet (engels is daar sowieso uitgesloten)... Na een kwartier heb ik hem maar bedankt en ben doorgelopen.

De volwassenen (vooral de zakenmannen in pak) die in de 'speeltuin' work outs doen op de speel/fitness apparaten. (lekker zweterig je volgende meeting in)...

de lichtjes overal! verwarming kennen ze amper, maar tv's groter dan wij ze kennen zo ongeveer en alle gebouwen, bruggen en bomen zijn van lichtjes voorzien... rare prioriteiten hebben die mensen.

En zo kan ik nog wel een eeuwigheid doorgaan...

geweldig de kleine dingen die zo anders zijn in het 'gewone dagelijkse leven' dat hetzelfde is als hier. oftewel: cultuur. Ondanks het openlijk gapen, neus snuiten (op de grond), spugen (ook als je ernaast net zit te eten), sneaky foto's van je maken, roken naast het bordje niet roken, de harde taal die klinkt alsof er continue ruzie gemaakt word, ja ondanks al die dingen vind ik de cultuur geweldig :)

Sorry trouwens als ik dingen herhaal, maar sinds mn terugkomst ben ik nog steeds bezig te accelamatiseren en heb ik geen idee meer wat ik al geschreven heb of welke fotos ik al geplaats heb.

Anyway sinds mn terugkomst kom ik maar weer langzaam op gang. Ik bedoel het nederlandse hertog jan bier gaat er probleemloos in, maar je merkt het aan bepaalde dingen.

M'n huis is te stil, na bijna een maand 24/7 mensen om je heen is het gewoon niet grappig om alleen te zijn, in een te groot en te stil huis. gelukkig mocht ik na 1 dag alweer werken ;) en gaat het inmiddels een stuk beter en kan ik zelfs op sommige momenten genieten van de stilte.

het automtisch engels spreken of engels uitdrukkingen gebruiken... uhm wat was ook al weer t nederlandse woord ervoor?! geen idee... en zo gaat dat redelijk vaak. Gelukkig zat ik dinsdag met een australier in de kroeg en konden we fijn engels praten :) thanks!

dan de wc's, gelukkig ebt het langzaam weg, maar het gebeurd nog wel eens dat ik me op de wc, wc-papiertje in mn hand, afvraag waarom ik toch zo'n kleine prullebak heb met zo'n moeilijke deksel?! waar laat ik dan mn wc-papier?! in de wc natuurlijk! duh! goedemorgen, we zijn hier in nederland en hebben de luxe dat je je wc-papier gewoon in de wcpot gooit...

de supermarkten zijn hel. In chengdu mogen dan miljoenen mensen wonen, toch is het niet chaotischer dan hier. In china let iedereen op, niemand botst tegen elkaar aan of loopt elkaar in de weg, er zit een soort van automatisch patroon in dat schijnbaar perfect werkt. Daar merkte ik het niet zo op, maar nu dus wel. In onze supermarken is het continue alert zijn, stoppen voor iemand die je afsnijd met zo'n irritant sleepmandje achter zich aan, om te voorkomen dat je eroverheen kuukelt, wachten op mensen die maar niet kunnen kiezen wat ze uit de koeling willen maar ondertussen wel de deur blokkeren, mensen die hun karretje overal laten slingeren, midden in het pad lijkt de favoriet van mensen te zijn... nee geef mij maar de kleine supermarktjes met de rare logica dat niemand elkaar in de weg loopt. Of misschien is het deels omdat daar nog een aparte bakker is, een aparte groentewinkel en een apart slager etc. En het verkeer hetzelfde. daar rijd iedereen als een idioot, wegbanen kennen ze niet, het is rijden waar je rijden wilt, stoplichten zijn niet zo handig, afslaand verkeer mag altijd doorrijden en toch word je er niet overreden. Terwijl als je hier een seconden niet oplet je meteen plat bent gereden door net die ene auto of andere fietser die er in de wijde omtrek te bekennen is.

ach het went allemaal wel weer... Wel vraag ik me af of het gevoel ooit nog weg gaat dat ik weg wil! ik wil meer reizen, meer landen zien, meer culturen ontdekken, en het liefste allemaal nog deze week... Helaas moet ik om te reizen toch sparen en laten mijn vakantiedagen niet nog een grote reis toe dit jaar.

Dus volgend jaar dan maar weer, met Maleisisch Borneo op de planning.

Hopelijk hebben jullie het leuk gevonden mij een beetje te kunnen volgen en voor meer foto's/verhalen zijn jullie altijd welkom in mijn 'steeds minder irritant stille' huis ;)

Ik ben blij dat ik mensen heb die zoveel om me geven dat ik mijn verhalen en mijn foto's ermee kan delen :) en wat ik terug kan zien zijn het er veel. (of sommige mensen hebben verhalen en fotos gewoon achtelijk vaak aangeklikt ;p) anyway thanks daarvoor!

Hele dikke knuffel,

Kris